وقتیـــ آسمانــــ بهـ زمینـ میچسبد

وقتیـــ آسمانــــ بهـ زمینـ میچسبد

اینجا، جیغ از جفنگیات ، خزعبلات ، تفکرات خود می نویسد!
وقتیـــ آسمانــــ بهـ زمینـ میچسبد

وقتیـــ آسمانــــ بهـ زمینـ میچسبد

اینجا، جیغ از جفنگیات ، خزعبلات ، تفکرات خود می نویسد!

۱۳ به در

۱۳به در منم اینجوری گذشت:

بیل زدن باغچه و هرص درختا و مرتب کردن باغچه و رسیدگی به گلا

شستشوی کف آشپزخانه، کابینتها، چراغ گاز، گردگیری خونه....





ته نوشت:

۱. اینجا آخر خطه...عید تموم شد

۲. از فردا دیگه نیستم

۳. کل عید بارون بود کاش همه ی سال بارون بیاد


این گاو بر شما میمون

نوروز جشنی است که با کوله باری از تاریخ ،افسانه ها و اسطوره ها ،از دالان قرن ها و سده ها گذشته تا به ما رسیده است . میراثی است کهن که ایرانیان با شور و نشاطی خاص آن را جشن می گیرند و نماد پیوند گذشته با حال است .


خدایا!

چون سبزه ها متواضعم کن

چون گل های کناره راه ها، ساده و بی خبر

چون پروانه هایی که به شعله ها فرو می شوند

میخواهم که در شعله عشق تو فنا شوم.


با تولد بهار انتظار به پایان مى‏رسد. رنگ ماتم از چهره شهر زدوده مى‏شود. غم جاى‏ خود را به شادى مى‏دهد و شکوفه‏هاى سفید بر قلب‎ها شکوفا مى‏شود و چشمه امید در چشم‎هاى مردم مى‏جوشد. در صبحى به زیبایى بهار و به گرمى و صمیمیت ‏خورشید...و این اراجیف، بریم سر حرف خودمون...

امسالو خیلی خوب شروع کردم و امیدوارم که تا آخرش خوب پیش بره...یه سری فکرا و برنامه ها و اهدافو شروع کردم که تمام تلاش می کنم که بهشون برسم و امیدوارم که خدا هم تو این راه کمکم کنه... امسال سالیه که اگه تلاش کنین مطمئن باشید که جوابشو 100% می گیرید.


 


فکر می کنم امسال یه سال بزرگتر شدم تو مسیر زندگی(اون وسطاش) با دوستی همراه شدم که خیلی چیزا ازش یاد گرفتم اون مث یه قرآن ناطق واسم میمونه و تمام تجربیات خودشو بدون چشمداشتی در اختیار من می زاره، خب استفاده از تجربیات دیگران بهتر از تجربه کردن همون مسئله هست... پس پیش به سوی موفقیت....


سال 87 رو دوست داشتم چون پر بود از خاطره و تجربه و حادثه های خوب و بد که همه تو بزرگ شدنم کمک کردن...

عید ۸۷ رو با یه گردش توپ تو جزیره زیبای قشم شروع کردم و بعدشم اون مسئله که با آموزش و حراست دانشگاه قشم پیدا کردم...فهمیدم که همه به ظاهر دوستن و اگه بشه واسه رسیدن به مقصود خودشون حتی اگه حق با اونا نباشه از پشت خنجر می زنن و اگه زور هم داشته باشن لهت می کنن... خانم آموزش دانشگاه قشم همه عقده های دوران کودکیش و نبود پدرشو سر من امثال من خالی کرد مهم نیست یاد گرفتم کمی با تحمل تر باشم...

ترم مهر 87 تو آلکاتراس...سر و کله زدن با یه مشت بچه ترم پایینی که فکر می کردن منم مث خودشون صفر کیلومترم...و نشوندن آقای استاد و دارو دستش که عقده ی سلام داشتن و سر جاشون...همیشه فکر می کردم بی محلی می تونه کارساز باشه ولی تو این یه مورد کاملا برعکس بود ...اینجا یادگرفتم کمی عاقلانه تر تصمیم بگیرم و راحت و بیخیال از هر مسئله ی رد نشم. ترم بهمن و که قبل عید نرفتم دانشگاه و ببینیم بعد عیدش چی میشه...

و چند مسئله ی خصوصی که آوردنش اینجا جایز نیست و باعث کدورت میشه...



این شعر هم تقدیم به اون دوست همراهم

 

به نابودی کشوندیم تا بدونم
               همه بود و نبود من تو بودی
                            بدونم هر چی باشم بی تو هیچم
                                                   بدونم فرصت بودن تو بودی
                                                                          همه دنیا بخواد و تو بگی نه
نخواد و تو بگی آره... تمومه
              همین که اول و آخر تو هستی,
                                 به محتاج تو محتاجی حرومه

                                                   پریشون چه چیزا که نبودم

                                                                        دیگه میخوام پریشون تو باشم
تویی که زندگیمو آبرومو
       باید هر لحظه مدیون تو باشم
                         فقط تو میتونی کاری کنی که
                                       دلم از این همه حسرت جدا شه
                                                           به تنهاییت قسم تنهای تنهام
                                                                          اگه دستم تو دست تو نباشه




ok کم کم باید جلوپلاسمو جمع کنم و برم. 15 فروردین من دیگه آلکاتراسم ولی دیگه نمی خوام اونجا رو به چشم یه زندان نگاه کنم... می خوام این ترمی اونجا صبر و بیشتر از قبل تجربه کنم، تصمیم دارم جلو اون احمقا فقط تبسم کنم و بعدشم سکوت... تو دلم میخندم به همشون و اعصابمو واسه چیزای بی اهمیت خرد نمی کنم... و چه خوب یادم هست عبارتی که به ییلاق ذهنم وارد شد:

وسیع باش و تنها و سر به زیر و سخت.



این یه عکس خوشکل:


و آخر همه ی اینا


ته نوشت:

1. از گفتن بلاهایی که به سرعزلت اومده معذورم اگه خودش خواست می تونه تو یه پست اونا رو بگه

2. میشکا جیشید رو عزلت این کمترینش بود

3. کاش تو هم حال مرا داشتی....

4. دلم براتون تنگ میشه ولی این ترمه اخره باید تا اخرین توان زور بزنم.