تولدم مبارک





        
  وبلاگم یک ساله شد      


تو این یک سال که با این وبلاگم بودم، هم خوب گذشت و هم بد، خوبشو میزارم پای سرنوشت و بدشو پای اشتباهات خودم، با همه خوبو بدش وبلاگم تنها جایی بود که حرفمو راحت و بی دغدغه می زدم جدا از اینکه یه سری اتقافات افتاد و یه سری زیر آب زن و خ.ا.ی.ه.م.ا.ل فکر کردن که می تونن از این آب گل الود اینجا ماهی بگیرن و دردسر درست کردن و از اینجا به همشون می گم:


   .

تو این وبلاگم از همه چی نوشتم، دیوونگی هام، تنهای یام، عاشقیام، غمام، بدجنسیام و همه ی حرفای دلم، هرچی که نمی شد اون تو نگهش داشت و خیلی از رازام و این وبلاگم واسه من شده بود سنگ صبور. بارها و بارها گفتن و دستور دادن که وبلاگمو تعطیلش کنم ولی وایسادم جلو همشونو و گفتم شاید بزارم سرم بره ولی وبلاگم نه! و این اواخر هم که یه همراه واسه وبلاگم پیدا کردم یه خُل دیگه مث خودم... عُزلت.

تو این یک سال دوستای خیلی خوبی پیدا کردم، مث ... شیما، پ.نون، بغض بارون، بید مجنون، هوس مبهم، بهنام و افکار یک ذهن پوچ و ماهی خانوم و خیلی دیگه از دوستام. از همشون چیزای جدید و تازه یادگرفتم. یاد گرفتم مودب باشم، به بزرگترم سلام کنم و .....و از این بابت خیلی خوشحالم (شوخی کردم بابا ....).


-------------------------------------------------------

هی فلانی!
می دانی؟ می گویند رسم زندگی چنین است!...
می آیند ... می مانند ... عادتت می دهند ... و می روند ...
و تو در خود می مانی ... تو تنها می مانی ...
راستی نگفتی! رسم تو نیز چنین است؟
مثل همه ی فلانی ها هستی؟


نه! من اینجوری نیستم ایندفعه اومدم که بمونم، شما چطور؟


-------------------------------------------------------


*شو تاره اُ سِرگِ هَل هَلوک           10 نُفَر گشنَه، یَ کاسه مَشوک.

غلی مرکبی نی کَلَمی        دلی با نوشتن نی گَمی        طفلکی مُمی

مُمِ غلی وا چارکَدی پَچ نَزَدِن       هَمَه کَ وا چِشمُنی زشتو بدِن

دِگَ بلاسی شو اِنی گازُلیت         اگَ همسادَه وا کَرزی شو ندیت

بَپِ چوکُن امشو از غُراب اَتا      کُتی بُرمیت ای شَ وا شتاب اَتا

زیر گونی پشتی تاولی زَدِن           دردی از دوا و درمونم رَدِن

 همی تو شَ هوندُ  خَرَسی شَ چکید   دل بدبختی اَ اُکدَه شَ پُکی

پا ُکنار سرخ محله ی مرده شور        واچِمی که کم کم بودِن از گریخ کور

نِشتو کوکو ای زَ مثل بوف ندار       وا گریخ ای واردَ حالی بی کُنار

همی غایَ یَ رَفیک آشنا دست گرم خو رو شونشی نها

لا لا لا لا لا لا لا لا لا لا لا لا لا لا.....


اینم ترانه ای که اسم وبلاگمو از تو اون پیدا کردم.



باشه، زیادی زِر زدم، بسه دیگه...حرفای زیادی هست واسه گفتن ولی....کو گوش شنواااا



    




ته نوشت:
۱. شاعر ترانه ابراهیم منصفی کسی که دیگه هیچ وقت تکرار نمیشه.
۲. اینم معنی کلمات ترانه :

شو تار= شب تاریک  سِرگِ هَل هَلوک= سایبونی موقتی برای تابستون  کَلَمی= قلمش      گَمی= مایل نسیت  مُمی= مادرش مُم= مادر  چارکَدی=روسری و همان چار قد  پَچ نَزَدِن= وصله می زند   هَمَه کَ= همه کس  وا چشمُنی= به چشمانش  بَدِن= بد هست   بَلاسی شو= حَلَب اونها   گازُلیت= گازوئیل   همساده= همسایه  کرزی= قرضی  ندیت= ندهد   بَپ= پدر   چوکُن= بچه ها    امشو= امشب     غُراب= از شناوری که از لنچ کوچکتر و از جهاز بزرگتر    اَتا= میاد   کُتی= بسته     بُرمیت= شکلات    ای شَ= داره    کُتی بُرمیت ی شَ= یه بسته شکلات داره    وا شتاب = با عجله  زَدِن= زده     دردی از دوا و درمونم رَدِن= دردش قابل دوا و درمان نیست  همی تو= همون طور-همون جور   شَ هوندو= میومد    خَرَسی شَ چکید= عرق ازش می چکید  اََ اُکدُه= از عقده    دل بدبختی= دل بی چاره اش= دل درمونده اش     شَ پُکی= داشت می ترکید  پای ُکنار= زیر درخت صدر ( صدر به گویش بندی می شود کُنار)  وا چهمی= و چشمی  گِریخ= گریه   نُشتو= نشست و   کوکو= هق هق گریه   ای وارد= اُورد    همی غایَه= همین موقع    یه رَفیک آشنا= یه دوست خوب   خُ = خودش   ای نها= گذاشت    رو شونُشی= روی شونه اش

۳. شایداینجا زیاد مودب نباشم، همه ی اینا رو بزارین پای اینکه بیرون اینجا باید مودب بود تا آدم حسابت کنن، خب بچه عقده ایی مشه...

۴. الان ساعت ۲۳:۲۱ دارم اضافه ش می کنم از اوایل راه یه دوست پیدا کردم  آریا که تا الان با من همراه بوده ولی خب چون خیلی دیر به دیر آپ می کرد من گاهی یادم می رفت که اونم هست...

از همین جا ازش معذرت می خوام و شرمنده ام بخدا....

۵. عید همتونم مبارک