خب ناراحتم دیگه , کاریشم نمیشه کرد....
فهمیدم هنوزم همون دختر لوسِ نُنُر ِ گریه ووو قهر قهروِ نازک نارنجی م که با کوچیکترین حرف و انتقادی خودمو چُس می کنم و جای حل مشکل و اصلاح خودم رابطه با اون آدما رو قطع می کنم.
تا چند وقت پیش فک می کردم عوض شدم و همه چی حل شده...ولی اونطور که فکر می کردم نبود.........
الان دونستنش آزارم میده .....