اصن نمیدونم چی شده که اعتمادم نسبت به همه سلب شده. خوشم خوبم راضی ام از زندگیم و دارم تلاش می کنم برای بهترین ها. اما اعتمادی نیست طرف داره می خنده اما حرفاش به دلم نمیشینه، وقتی میره با خودم میگم هه دروغاش چه رنگ و لعابی داشت، وقتی احساسشو میگه با خودم میگم خب این حرف الانشه ممکنه با حرف فرداش فرق کنه این حس الانشه ، دختر و پسر هم فرق نداره دیدم به همه اینجوریه. هنوز یه سوال از گذشته مونده تو ذهنم که حل نشده مونده چقد یه نفر می تونه پست و رذل باشه ؟ چقدر دروغگو باشه ؟ چقدر بی چشم و رو باشه ؟ چقدر نمک نشناس باشه ؟ و چقد سوءاستفاده گر ؟ دوتا از این دسته ادما(دختر و پسر) خورده به پستم که حالم رو از خیلی چیزا بهم زدن و جالبه هنوزم پرو پرو انتظار دارن تحویلشون بگیرم. |